14 Ocak 2011 Cuma

İyi ki doğurmuşum!

Caro Diario,
2 yıl önce bugün, bu saatlerde ben kendimde değildim.
Ya da kendimdeydim de, ben artık ben değildim. Ben artık anne olmuştum, yeni bir bendim.

Beklediğimizden 5 hafta önce, kişiliğini daha o zamandan belli ederek erkenden ve inisiyatif kullanarak aramıza katıldı küçük arkadaşımız. Çok da iyi etti. Annesini üzmeden, yormadan geliverdi. Erken doğduğu için belki 1-2 gün küvözde tutulur diye düşünürken "heey, ben iyiyim, artık kendim nefes alabiliyorum, anneme götürün beni" dercesine tutundu hayata ve doğumundan 3 saat sonra öğlen 1civarı, tam da bu saatlerde yanıma geldi ve kucağımdaki daimi yerini aldı.

İşte bu sebeple ben hala kendimde değilim.

2 yılın nasıl geçtiğini anlamadım değil, çok iyi anladım, her anını doya doya yaşadım, ama yine de çok hızlı geçti işte! Böyle bir kocam/babası olmasaydı bu kadar keyfine varamazdım heralde, ona bi hakkını teslim edeyim:) Biz herşeyi - ama gerçekten herşeyi - babayla paylaşarak yaptık (bir emzirmedi, o kadar), bunun da Deniz'in kendine güvenli, sevgi dolu, ama aynı zamanda da "cool" bir çocuk olmasına çok katkısı olduğuna inanıyorum (bu başka bir post konusu ama, burada harcamayalım). Neticede 2 yıl oldu, yaka iğnesi artık küçük bir adam, ve benim hayattam tek dileğim sağlıkla, mutlulukla, huzurla daha çok çok çok yıllarını, yaşlarını görebilmek, yaşayabilmek.

Ne iyi etmişim de doğurmuşum!

1anda

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder