21 Ocak 2014 Salı

Fümet



Onu tandığımda ikimiz de Yapı Kredi'de çalışıyorduk. Ben 24 yaşındaydım, o 27. Koridordan Quasimodo gibi yürüyerek gelen, hiç tanımadığım ama sanki hep tanıdığım bir kız...adı; Fümet. Füsun'un Fü'sü, Ahmet'in Met'i. Bir aşk çocuğu. Aşka aşık bir çocuk. Çocuğuna aşık gencecik bir anne.

Birbirimizi "üvey ikiz kardeş" ilan ettik. Onun ailesi benim de ailem oldu. Çocuğunu çocuğum gibi sevdim. Kardeşiyle kardeşim gibi dalaştım. Annesi o zamanlar henüz kaybettiğim annem oldu. Babası yoktu, o çok küçükken göçmüş gitmişti.

Bazen ona çok kızdım, bazen o bana çok kızdı. Ama hep kolladık birbirimizi. Her türlü mutluluğu da, zorluğu da paylaştık. Birlikte bana 50 yıl gibi gelen 5 yoğun yıl geçirdik.

Sonra o gitti. Pıt diye. Hakikaten pıt diye. Beyninde baloncuk patladı. Ben onun evinden çıkıp kendi evime giderken bana "tikatlen git" derdi. Ölüm ilanında yazabildiğim tek şey "tikatlen git" oldu. "Babasının öldüğü yaştan" bir yaş daha yaşlı gitti ama. Aman aferin!

Bugün yaşasaydı 45 yaşında olacaktı. Eminim 25 gibi görünmeye devam edecekti. Eminim kızının adaşı oğlumu çok sevecekti. Başka neler olurdu bilemiyorum. Gidenlerin arkasından "şimdi yaşasa neler yapardık" diye düşünmeyi bırakalı çok oldu.

Ailesi hala ailem. Oğlum onlarla resim çalışıyor artık. Kocam onların da damadı (hatta kimi zaman o o onların oğlu da ben gelinim). Annesi, kardeşi, kızı kadar güçlü kadın az bulunur. Güçleri daim olsun.

Daha yazsam yazarım, ama gücüm kalmadı. Öyleyse onun meşhur imzalarından biriyle bitsin bu yazı. Ve tüm sevenlerine gitsin.

Fümerim





13 Ocak 2014 Pazartesi

5 yaş mühimdir!

Kutladığımızı hatırladığım ilk doğum günümdür 5. yaş günüm.

6 ay kalmaya gittiğimiz Los Angeles'taydık. Çok beğendiğim bir elbisem vardı üstümde. İlk defa o kadar çok hediye almıştım, hem de çoğu sadece 1 aydır tanıdığım - sonradan dedem olduğunu öğrendiğim - "Bob amca"dan ve onun oradaki ailesinden! (Bu konu çok uzun. Bundan kitap olur; bilahere anlatacağım).

Annemle babam üstünde Külkedisi olan bir saat almıştı bana. İlk saatimdi. Çok ama çok büyüdüğümü düşünmüştüm.

Hiç bilmediğim bir ülkede, yeni yeni öğrenmekte olduğum bir dilde kutlamıştık doğum günümü. Ama çok güzel hatırlıyorum kutlamaları...

Demem o ki, bugünkü doğum gününü ömrü boyunca hatırlama ihtimali yüksek Deniz adamın.

5 yaş mühim yaş.
5 yaş bebeklikten çocukluğa geçiş yaşı.
5 yaş "herşeyi bildiğini zannetme" döneminin başlangıcı.
5 yaş "ben artık büyüdüm" yaşı.

Bizim için ise 5 yaş, her geçen gün bizi daha da şaşırtan bir "birey"in gözlerimizin önünde kendi hayatını şekillendirmesini izlediğimiz anne babalık yolculuğumuzda yepyeni bir evre.

Doğum günün kutlu olsun bebeğim! Sağlıkla, huzurla, keyifle büyü.

Anneanda